the prez

of the usa

Wat een politie op de been zeg. En niemand mocht de wag oversteken. Het enige wat mocht is wachten of een heel stuk omlopen. Maar voor wie dan. Dat kan er maar ééntje zijn. Ja, inderdaad de prez of tyhe USA. En het vervelende is nu dat precies mijn batterij van mijn camera leeg is op dit moment. Maar eerst werd het kruispunt afgezet zoals hierboven. En dit voor vele blokken lang. Na 10 minuten 20 motoren met agenten, 3 politie auto's, zwarte auto met zwaarbewapende mannen erin, de auto van de prez, 2 politie auto's, politie busje, zwarte auto met zwaarbewapende mannen er in, 4 politie auto's, 20 motoren met agenten, politie auto, zware auto en 3 politie auto's. Zo dat was dus de prez. Hij was even voor een bezoekje in de stad. Ja, ik vind het ook erg aardig van hem dat hij me toch even gedag komt zeggen.

fever

ahhhhhhhhhhhh

Wat een drukte weer. Dit keer voor en in Macy's... worlds largest store.... Veel, en vooral hoog, gegil. Ohh het blijkt hier te gaan om een lancering van een nieuw luchtje. Nee, niet van Bobby Brown want hij zou nooit zoveel mensen op de been krijgen. Wie dan wel... nou ene Justin Bieber. Nou vooral erg druk buiten dan maar naar binnen. Met Heidi was dit immers ook gelukt. Maar goed.... dit is niet zomaar iemand die in het wild rond loopt dus alles binnen was ook afgezet. Net als alle jonge meisjes die het luchtje gaan kopen. Maar goed je ruikt dan wel naar Justin Bieber.

parkeer probleem

voor fietsen

Ja, Waar laat je anders je fiets. Het fenomeen schuur of kelderbox kennen ze hier niet in New York. En aangezien de meeste appartementen erg klein zijn is de kans erg klein dat je de fiets binnen kwijt kan. Ook een kleine buitenruimte is van grote waarde dus daar zet je ook de fiets niet. Nou dan hang je hem toch gewoon buiten het gebouw. MAar goed waar hang je dan weer de was op. Maar gelukkig zit er een cleaner downstairs dus dat probleem is ook opgelost.

what's the fuss

tell me what's happening

Een opstopping voor Halloween Adventure. Vele fotograven stonden voor de deur te wachten met camera in de aanslag. In het voorbij lopen vroeg iemand ... Whay's happening ? ... Een fotograaf uit het groepje melde toen dat Heidi Klum binnen was. Het top model die al op vele voorpagina's van diverse balden heeft gestaan. Zelf had ik geen zin om buiten te gaan staan om een foto te maken van Heidi Klum dus ik maar evenn naar binnen. Dus semi zoekende naar wat kleding kwam mevrouw Klum in beeld. Met heel de familie was ze bezig een mandje met spullen vol aan het laden. Dus ik maar doorgelopen of ik net niet wist wie het was... pompompom... Ben tot op 10 centimeter van Heidi Klum geweest. Ik heb mijn camera maar niet gepakt. Ook omdat haar hele grote man er ook bij was. Deze kennen jullie ook wel als de zanger Seal. Maar goed ben geen fan van hem dus hem heb ik maar links laten staan. Maar zelfs van dichtbij is ze heel erg mooi. Wow.

Bij gebrek aan foto maar even eentje van internet voor het complete plaatje.

make music New York

Tracy Bonham

Wie kent haar niet !? Nou waarschijnlijk maar één, hooguit twee, van jullie. Voor mij trouwens een weerzien van haar. Ik denk toch al snel een jaar of 15 geleden dat ik haar gezien heb. Maar nog altijd goed bij stem en erg grappig en toch wel fijn om naar te kijken en te luisteren. Tracy stond hier met Jim Boggia een ukulele speler en heeft ook eigen liedjes.

Tracy Bonham stond hier in kader van Make Music New York. Door heel New York City stonden muzikanten op kleine podia. Welgeteld een 1000 gratis concerten. Nu is Tracy Bonham al een gevestigde arties maar er stonden ook heel simpel opgezette garage bandjes die ook even voor publiek muziek mochten maken.

Leuk initiatief maar ja de bouw van de weg een meter of 100 meter veder gaat gewoon door. En ook het getoeter en het verkeer. Maar geeft toch een apart geheel.

Eddie

Vedder

Gisterenavond en vandaag is Eddie Vedder in town. Een enkele onder ons kent hem niet maar het grootste gedeelte kent hem als the frontman of Pearl Jam. Ik was al sinds mijn vertrek uit Nederland bezig om kaartjes te regelen maar zonder succes. Dus ik gisterenavond maar naar the Beacon Theatre (Beacon for short). Toen ik aan kwam lopen stonden er al mensen kaartjes te verkopen. Bij een man die vroeg of ik een kaartje nodig had kon ik er eentje kopen voor $150. Dit was $80 dollar boven de originele verkoopprijs. Maarik had al eerder geinformeerd aan de kassa en er zouden op de avond zelf nog enkele kaartjes in de verkoop gaan. Dus ik ben maar in de rij gaan staan. Er stonden een man of 20 voor mij.

Na een uurtje wachten gingen de overgebleven kaartjes in de verkoop. Dus de rij begon te lopen. Ok, nu nog één setje voor me. Oef nog één kaartje over. De jongen voor me zij dus toen tegen mij.. you go... maar zijn vriendin was het daar niet mee eens. Zij vond dat hij maar alleen moest gaan. Grrr vrouwen.... maar na nog enige aarzeling is hij toch naar binnen genaan en zij gig weg met een ... sorry bladieblah... in mijn richting.

Je kon nu twee dingen doen. Weg gaan of wachten of er misschien nog extra kaartje(s) vrij kwamen. Aangezien ik toch vooraan in de rij stond ben ik maar blijven staan. Na nog een halfuur wachten kwam de mevrouw weer die vertelde ok alles wat rest zijn nog twee kaartjes together. So is there a party of two ... she asked. Ohh no precies achter mij stond een setje die ook dolgraag naar binnen wilde. En de vrouw bij de deur zij toen tegen hen.. ok, you go ahead. Ohh no... it's not gonna happen my friend ... I said. It's not fair. I'm waiting before her. En ik zei... there are other singles waiting here. Dus er ontstond een problem. Toen was er achter mij een meisje die zei.... I will go in with him !! Dus die vrouw weer... are you together ? We are selling both the tickets at once. Yes I'm with hem... she said. Maar zij stond dus eigenlijk achter het setje dus begonnen zij weer moeilijk te doen. They are not together blahdieblah. Dus toen zei die vrouw weer aan de deur tegen mij en het meisje... Ok, Mr en Mrs Eddie Vedder come you will get the tickets. Dus toen was ik eens een 'setje' met Stacy. Op naar binnen dan maar en Stacy ging nog even naar de wc en kwam toen naar de zaal met popcorn en bier voor twee. Nog even gebabbeld over het gezeur bij de deur en Pearl Jam en Eddie en toen begon het concert.

Eddie Vedder heeft pas geleden een cd uitgebracht met ukulele songs. Dus daar begon hij ook mee. Maar zo'n instrument gaat toch vervelen op een gegeven moment dus was blij dat hij ook wat andere snaarinstumenten begon te gebruiken. En ook wat oudere nummers die ik wel ken. Echt heel leuk om een concert mee te maken in New York. Zal eens kijken of ik de cd ergens kan vinden in NY. De meeste platenzaken zijn hier al uit het straatbeeld verdwenen. Maar goed. Na het concert gedag gezegd tegen Stacy en op weg naar huis. Aangezien the Beacon aan de Upper West side is en ik aan de Upper East side zit en het al tegen twaalf is is het park dus verboden gebied. Dus ik moest er omheen. En dit is toch al snel anderhalf uur lopen dus dacht ik pak de subway.

Ik loop nog met de mooie muziek in mijn hoofd en hoor achter me klikklak klikklak klikklak... En opeens verscheen naast mij een meisje ..... ahhhh you also went to the Eddie Vedder concert... Ik liep nog met the playbill in mijn hand dus dat was een weggever. Ohhh ahhhh wahooo it was great wahooo ... high five.... wahoo. Ohh I if like Eddie sings I can feel it everywhere over like my body.... uhm ok... He is so like wow.. Dit was dus Debra 23 jaar oud uit the Village (downtown Manhattan) oorspronkelijk Arizona. Na een kwartier lopen en bij Central Park West aangekomen bleef ze maar praten zonder ook maar één keer adem te halen. Over Utrecht en Amsterdam waar ze pas geleden geweest was enover the politicien with the funny hair (Geert W. dus). Ik heb maar voorgesteld om hem te ruilen voor congresman Weiner en dat is een deal. Maar wat een korte wandelig had moeten worden naar de metro is toch  nog een wandeling van ruim een uur geworden. Aangekomen bij hoek Central Park en 5th moest zij rechts en ik links. Maar goed was wel aangenaam gezelschap om mee te lopen. Nu een hug en nog een highfive gingen onze paden uit elkaar.....rare avond wahoooo.

Coney Island

save Coney Island

Why... was mijn enige reactie toen ik deze melding ergens in een winkel zag. Zo druk als het vroeger was zo rustig is het nu. Ok, het is een maandag en nog vroeg in de middag maar dan toch.

Ooit was dit een mooie badplek aan de Atlantische Oceaan in de wijk Brooklyn. Maar deze glans is helemaal weg. In het midden van de vorige eeuw was het nog een druk hier maar je kan er nu een pistool leegschieten en je raakt niemand. Oh ok dit is niet geheel waar want afgelopen weekend was er hier nog een meisje van 16 neergeschoten. Maar wat ik bedoel is dat ik dit stukje New York best had kunnen missen. Het enige wat hier te beleven is dat is het pretpark dat bijna voldoet aan de tijd van nu.

Ok het geeft verkoeling als je een zwembroek hebt en het aandurft om hier te gaan zwemmen. Vele deden dat wel maar ik zou toch twee keer achter mijn oor krabben voordat ik dit water in zou duiken. Getuige het volgende bordje dat op de pier was gehangen.

Ok het hield de vele vissers niet tegen om hun maaltje bij elkaar te vangen maar zij waren dan ook niet zwanger, vrouwen in hun vruchtbare jaren of kinderen onder 15 jaar. Maar goed alles wat rest zijn mannen en bejaarden en hier hebben ze er waarschijnlijk genoeg van in New York en kunnen ze wel missen of lopen zij dan geen gevaar ?!

Maar zelfs de clams, die te koop werden aangeboden in de kraampjes en die er best wel lekker uitzagen, heb ik toch maar niet gegeten.

Na een uurtje flaneren on the boardwalk ben ik maar weer met de metro terug gegaan naar de bewoonde wereld waar het goed toeven is en waar je ook niet weet waar het eten vandaan komt. Maar de Amazing Chicken van 1 Avenue Oriental Cafe voldeed vanavond prima en hier hing geen bordje van the NYC Health department. Niet dat dit veel zegt maar je moet toch ergens vanuit gaan.

zoeken naar een speld...

....in een hooiberg

Nee ik ben niet terug gegaan naar MoMA om in het kunstobject opzoek te gaan naar een speld. Hmmm misschien we een idee voor een kunstwerk.... Maar goed. De zin was nog niet af.... zoeken naar een speld in een hooiberg is net zo moeilijk als zoeken naar een piano in de straten van New York.

Maar gelukkig zijn er er 60 neergezet. De kans dat je dan tegen een veelkleurige piano aanloopt in de straten van New York is dan best groot.

Afgelopen weekend zijn deze dus neergezet op aangewezen plekken in de 5 grote wijken (Bronx, Brooklyn, Manhattan, Queens en Staten Island) van New York City. En ze zijn allen geschilderd door kunstenaar Luke Jerram. Ze staan in parken, bus haltes, trein stations, pleinen, kerken, postkantoren, dierentuin, veerboten en bruggen. Dus gelukkig staan sommige droog. Het zijn zeker geen nieuwe piano's maar ze zijn wel afgelopen winter geheel opgeknapt en speelklaar gemaakt. Dus als je de behoefte hebt dan pak je de tafel die als kruk dienst doet en speel je een stukje muziek. En dit alles natuurlijk met een doel.... Sing for Hope.... Ik zou dan persoonlijk geen piano neerzetten maar meer een microfoon met podium of het doel veranderen naar ... Play for Hope.... Maar nu graag nog iemand die deze instumenten komt stemmen want weinig Hope zo.

Dit project loopt al sinds 2008 en is ook herhaald in andere steden over heel de wereld maar nog lang niet zoveel als het aantal piano's in New York City.

Is wel fijn om tussen het gekakafonie van claxons piano geluiden te horen.

Ze staan trouwens allen op slot en aan het eind van het project worden de piano's, of wat ervan over is, gedoneerd aan scholen, kerken of andere instellingen.

knabbel

of babbel

Buiten veel eekhorntjes kwam ik ook nog Knabbel of Babbel tegen. Ze zijn echt razend snel. Maar van een flinke afstand is het toch gelukt om hem, op camera dan wel, te vangen.

in the bus

't is maar dat je het weet

Ok... en hoe moet ik er dan een foto van maken of geldt dit niet voor fototoestellen ? En ik denk niet echt dat de zware jongens voor zo'n type earphones gaan... beetje retro.

weiner

.... ok toch een stukje over congressman Weiner

Ik geloof dat er wel iets van congressman Antony Weiner is doorgekomen bij jullie ?! De man die zijn uhm... weiner op internet aan vrouwen liet zien inderdaad. Nou de krantenkop van deze ochtend kon ik jullie toch niet onthouden....

MoMA

de gratis vrijdag avond

Op vrijdagavond kan je dus vanaf 4 uur tot 8 uur gratis naar het MoMa (Museum of Modern Arts).

Het was regenachtig en dus heel erg druk. Kuntkenners en liefhebbers hadden zich allen, tussen de regenbuien door, met natte of droge kleren, in de rij gepropt. Standaard gewoon New Yorks druk zeg maar. Er wordt ook gewaarschuwd om niet op de gratis vrijdagavond te gaan als je de kunst rustig wilt gaan bekijken. Maar ach ik was toch in de buurt en ik dacht... dat zullen we nog wel eens zien.... Maar goed erg druk dus. Maar klokslag 4 pm ging de rij lopen en binnen 10 minuten was ik binnen. Het blijkt zo te zijn dat ze maar 3000 kaarten uitgeven en op is op. Het museum is er groot genoeg voor. Ok, eens kijken of er nog wat kunst te zien valt. Even op de eerste verdieping kijken....
Hier was een foto tentoonstelling en nog wat kunst in de moderne vorm. Maar goed hier kom ik niet voor. Ik vind het erg prachtig dat je een hooibaal of 8 op elkaar kan stapelen maar hiervoor hoef ik niet echt naar een museum.

Maar wie het wel mooi vindt mag het zeggen. Ik kom het zo in de tuin bouwen tegen kostprijs. Maar goed ik geloof ook dat hun slogan is... Art is art is the rest is no art.

Ondertussen was het museum volgelopen met het maximale aantal bezoekers wat mogelijk was.

Dus ik maar naar verdiepingen drie en vier. Hier staan en hangen die dingen die iedereen uit de boeken kent. De  Pablo Picasso's en de René Magritte's en een van de wereld beroemde Salvador Dali's.

Hier hangt die dus. Wow en hoe mooi. Jammer van het glas wat ervoor zit maar ik mocht het er niet afhalen.

Met andere woorden van de ene verbazing in de andere. Wat is het toch bizar dat als er in Nederland een rel volgt als Victorie Boogie Woogie van Piet Modriaan wordt aangekocht een tijd geleden. Als je even niet oplet kopen ze het hier wel. Wat ik aan kunst heb gezien in the Met en hier in het MoMA is eigenlijk te mooi voor woorden. En dan hebben ze nog drie museums hier in New York met oude en nieuwe meesters. Ok, deze zijn iets kleiner maar ben bang dat daar ook wel wat fraaie werken hangen.

sign

Had toch liever het tegenovergestelde gezien

Ben het ook maar niet gaan vragen....

famous scene from a movie screen

Hier nog één voor de kenners

Ik denk dat vele het niet kennen van naam. Maar hier in deze deli Katz's is een wereld beroemde scene opgenomen uit de film When Henry Met Sally.

Voor wie het niet meer weet hier het filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=F-bsf2x-aeE

Er hangt nu ook een sign aan het plafond precies boven het tafeltje waar de scene is opgenomen met de tekst... Where Harry met Sally... Hope you have what she had! Enjoy.

Ik heb nu alleen maar trek in een salade :-)

ze weten hier meer....

.... maar wie, wat of waar weet ik nog niet

Op een muur ergens in SOHO. Maar zij / hij (of het) is wel zo aardig geweest om het even terug te komen om het aan ons mede te delen. Had zij / hij (of het) nu alleen maar een telefoonnummer erbij achter gelaten dan hadden we even wat meer info kunnen achterhalen. 

don't know why....

Bekend gebouw... voor mij zeker

Nou zeg tijdens een wandeling op 5th zag ik ineens dit. Ziet er toch bekend uit. Denk sitcom .... denk Jamie en Paul .... denk Mad About You.... Nou zit dus op de hoek van 5th and 12.

Even gekeken of ze thuis waren maar ze schijnen al lamg lang lang geleden vertrokken te zijn. Ohhh er is wel een apartment te koop voor een slordige $939.000. Zal ik een optie nemen voor iemand ? Je hebt dan wel een doorman en is inclusief gas, verwarming en water. Is vlakbij Washinton Square en Greenwich Village en bij openbaar vervoer.

Hier een bathroom view... http://www.youtube.com/watch?v=yuJ49bGUgBo&feature=related . En probeer nu maar dat liedje eens uit je hoofd te krijgen.

prijsvraag

wie is dit ??

Gisteren live on Time Square te zien maar ik heb geen idee wie het is. Ze ging wel heel vaak op de foto met iedereen en ze heeft iets met de US open (tennis) te maken.

Zo te zien moet het wel van even geleden zijn. Maar goed wie het weet mag het zeggen.

Oh wie die andere persoon, op de foto hieronder, is weten we wel. Alleen heerschap John McEnroe bleef maar heel even. Even een paar balletjes met zijn blonde tegenspeelster slaan en weg was hij weer. En als ik haar spel eens bekeek denk ik dat het wel even was dat ze een tennisracket heeft aangeraakt.

broadway

the house of blue leaves

The House of  Blue Leaves is een zwarte comedie die zich afspeelt in 1965 in een appartement in Quees ten tijde dat de Paus New York bezocht. De hoofdrolspelers zijn Ben Stiller, Edie Falco and Jennifer Jason Leigh.

Ben Stiller is Artie, een dierentuin bewaker die in zijn vrije tijd liedjes schrijft op zijn piano. En hij is niet erg goed. Zijn vrouw Bananas is ook niet zo goed, in haar hoofd dan, en Artie wil haar laten opnemen in een tehuis zodat hij er vandoor kan gaan met zijn buurvrouw en minares Bunny naar California om daat door te breken als componist/muzikant. Maar Artie's vrouw is zo gek nog niet en heeft de plannen van Artie door.

Ondertussen heeft Artie's zoon, een uit het leger ontsnapte soldaat, een plan om de Paus op te blazen omdat deze een eind wil maken aan de oorlog in Vietnam.

Hier rechts Ben Stiller als Artie en Jennifer Jason Leigh als Bananas. Een leuke naam trouwens voor iemand die niet goed bij haar hoofd is.

Verder waren er nog 3 Nonnen die over het dak kwamen aangelopen omdat ze vanaf het dak de Paus wilde zien. Deze kwamen ook het appartement binnen en rende zo af en toe over het podium.

Was wel een leuke avond. Het toneelstuk niet echt super maar wel leuk om een grote naam zo op een klein podium te zien staan. Het einde van deze show is al in zicht en stopt begin juli.

Binnenkort maar eens kijken of we Brooke Shields in the Addems Family of Robin Williams in Bengal Tiger in the Baghdad Zoo kunnen zien.

hoge bomen

Botanische tuin

Vandaag de hoge gebouwen ingeruild voor hoge bomen. Heerlijk om even geen gele taxi te zien. De New York Botanical Gardens zijn opgericht in 1891. De tuinen liggen in de wijk de Bronx. Dit is een wijk ten noorden van Manhatten. Er zijn veel bezienswaardigheden te zien. Hieronder de Enid A. Haupt Conservatory een smeedijzeren broeikas in de stijl van het Crystal palace. Deze werd in de jaren '90 van de negentiende eeuw gebouwd.

Het was vandaag dus even op adem komen en even geen uitlaatgassen om in te ademen maar bloemengeur en de geur van natuur.

Smaakt naar meer. Misschien dat ik nog maar eens een wandeltochtje in de natuur ga maken.

Ahhhhhh

Slechte nacht

Fijn dat ze de gaten in het wegdek dicht willen maken maar doe dit lekker overdag en niet midden in de nacht.

Deze ochtend was er nog niks te merken van enige werkzaamheden maar toen ik rond 6 uur in de avond weer terug was zag ik al de berichten hangen dat er niet geparkeerd mocht worden op vrijdag en zaterdag. Maar goed ik dacht ach dan gaan ze morgen lekker heel de dag spelen met hun autootjes. Maar niks was minder waar. Er werd geschrobt, geboend en gebikt rond een uur of 8. Daarna kwam rond een uur of 10 het zwaardere werk. Mijn vloer trilde er lustig op los. Maar goed om een uur of 3 's nachts waren ze wel klaar. En toen keerde de rust in de straat weer terug. Maar nu kan het verkeer nog harder door de straat racen. Joepie.

En nu koffie.

grond nul

ground zero

Waar eens twee grote torens stonden zijn ze nu hard bezig om er zeven neer te zetten. Deze toren hier links wordt de gebouw WTC1. Deze wordt hoogste van de zeven en ook de hoogste in heel Manhattan. Hij gaat the Empire State Building weer verslaan die sind 11 september 2001 opeens het hoogste was. Het wordt op drie na hoogste gebouw in de wereld 1,776 feet (541.3 m). Ze zijn al ruim over de helft en hij moet op hoogte zijn op 11 september 2011. Preceis ten years after. En moet elemaal klaar zijn in 2014. Hij krijgt de naam Freedom Tower. OP het dak staat een punt en hier bovenin komt een licht te zitten die 's avonds van 300 meter te zien is. Is erg gemakkelijk voor vliegtuigen om dit gebouw te vinden. Die 1776 feet is ook niet voor niks gekozen. Op 4 july 1776 werd de onafhankelijkheids verklaring van Amerika getekend.

Waar ooit de Twin Towers stonden wordt een monument. Het worden twee grote waterpartijen waar de gebouwen hun voetafdruk hadden. Hier rechts zie je ze onderop het plaatje. En zo moet het er ooit weer uit gaan zien. Maar dit duurt nog wel 15 jaar of zo. Dit monument moet ook op 11 september klaar zijn. Eronder komt een museum.

Oh alle gebouwen worden vliegtuigproef gemaakt. Ze hebben een versterkte gevel en extra dikke vloeren. Ook zijn er extra veiligheidsmaatregelen genomen zoals een sprinklerinstallatie.

Per dag werken er ongeveer 3000 mensen on site. Het hele project kost ongeveer $3.1 billion. Maar dan heb je ook wel wat. En nu maar hopen dat ze huurders kunnen vinden.

a movie says more then a thousend pictures

...or beter a movie is  more then a thousend pictures

Deze had ik al eerder gemaakt maar kwam er ook achter dat ik mijn geheugen kaart van mijn andere camera in mijn laptop kan pluggen. Dus alsnog bewegende beelden from my apartment in New York.

Strawberry Fields

Imagine

Aan de overkant van dit hek staat het Dakota gebouw. Hier leefde ooit John Lennon samen met Yoko Ono. Nadat John Lennon werd neer-geschoten voor zijn deur is Yoko Ono er altijd blijven wonen. Op de dag dat John Lennon 45 zou zijn geworden is er een soort monument voor hem opgericht. Het is een stuk land in de vorm van een driehoek en dit werd omgedoopt tot Strawberry Field. Niet dat er ook maar één aardbei te vinden is, of een bezoeker moet deze meegenomen hebben, maar is natuurlijk naar het Beatle liedje vernoemd. Zelf had ik een andere optie gekozen... bijvoorbeeld uhm... Good Day Sunshine Field .. of .. Hello, Goodbye Field... Maar goed Strawberry Field is nog altijd beter dan Happiness Is a Warm Gun Field. Ergens bij de ingang is ook nog een stuk mozaïk in het pad ingelegd.
Deze bestaat uit meer dan 10.000 steentjes en is gemaakt naar een voorbeeld uit een mozaikstuk uit de verzwolgen stad Pompeï. Volgens een gids die daar zijn verhaal stond te doen zitten er zelfs stukjes steen in uit de stad Pompeï. Ook vertelde deze zelfde gids dat het ontwerp was gemaakt door 2 mannen uit Venetië. Nu heb ik dit even uitgezocht maar dit blijkt niet waar. Het blijken Portugese mannen te zijn. Dus dat er stukjes steen uit de stad Pompeï inzitten neem ik ook maar met een schepje suiker. En dat het meer dan 10.000 steentjes zijn geloof ik ook zomaar. Geen zin om ze na te tellen. Maar goed in het midden staat de tekst Imagine. Dit natuurlijk naar het liedje van John Lennon. En als je heel goed gaat nadenken dan is de tekst van dit liedje juist het tegenovergestelde van hoe Amerikanen zijn en leven. Vooral de verzen 2 en 3:

Imagine there's no countries                              Imagine no possessions
It isn't hard to do                                              I wonder if you can
Nothing to kill or die for                                  No need for greed or hunger
And no religion too                                          A brotherhood of man
Imagine all the people                                      Imagine all the people
Living life in peace                                           Sharing all the world

Yeah right Amerikanen en iets delen. Maar goed het liedje blijft mooi maar dan wel tegen een andere achtergrond dan de keiharde Amerikaanse bodem.

Hmmmmm

Hier had ik even trek in

Had ik even trek in op een erg warme avond in New York. Dus net nog even naar de super gelopen.

No soup for you....next

"The Soup Nazi"

Voor diegene die het nog weten. Er was eens een 'sitcom' genaamd Seinfeld. In één van zijn afleveringen, The Soup Nazi genoemd, had Kramer een plek gevonden waar de soep erg goed was. Achter de toog stond een man die de mensen bediende van soep. Zijn bijnaam was Soup Nazi. Deze naam had hij niet voor niks. Je moest de soep via speciale manier bestellen. Je moest ten eerste bestellen en daarna met gepast geld betalen. Ook moest je om niks extra's vragen zoals brood of iets dergelijks. Als je besteld had moest je doorschuiven naar het eind van de toog waar je de soep kreeg. Als je niet precies deze procedure opvolgde was de reactie van deze man... No soup for you.... next.

Well.... This is the place. Alleen de acteur die de personage Soup Nazi speelde staat niet in de winkel. Vandaag was het trouwens veel te warm (97 klein nulletje F) voor soup dus misschien een andere keer.

Yo mama

.... of toch Yo-Yo Ma

SummerStage in New York City. Wat een mensen brengt de man met z'n cello toch op de been. Wat eigenlijk gewoon een simpele school play moest zijn werd toch iets groots met namen als cellist Yo-Yo Ma en zanger Bobby McFerrin

Het begon met een klein berichtje op een website. Hier stond dat er een optreden met Yo-Yo Ma zou zijn in het park. Dit zou om 18h30 beginnen en het was vlakbij op Rumseyfiels Central Park. Een uur van te voren was er al een gigantische rij met heel veel Yo-Yo Ma aanhangers. Bij aankomst begon de rij al te lopen en mochten we naar binnen. Even een goede plek opzoeken want het was weer heel erg warm in de stad. Dus een beetje achteraf in de schaduw van de bomen. Op een meter of 30 vanaf het scherm direct naast de tribune van AT&T de grootste sponsor van het geheel. Wel erg flauw dat zij een grote koelbox hadden staan met allemaal blikjes en flesjes drinken maar gelukkig had ik ook een litertje water bij me.

Na een uurtje wachten en een babbelen met de buurvrouw uit Los Angeles kwam het commerciele gedeelte. AT&T is zo goed dat ze dit sponseren bladieblah. En toen begon het geheel met een mooi muziekstuk afgewisseld met toneelstukjes van de klassen uit de verschillende wijken van New York. Dit alles aan elkaar gepraat door een acteur waarvan de naam ik niet meer weet. Schijnt bekend te zijn maar ik herkende hem niet. Het klassieke stuk van Yo-Yo Ma in combinatie met het gezang van Bobby McFerrin was toch wel het hoogtepunt. Er was ook een prachtig stuk uit het Zwanenmeer dit werd gedanst door streetdancer Charles 'Lil Buck' Riley. Erg indrukwekkend hoe klassieke muziek met moderne dans gecombineerd kan worden. Kortom een warme mooie avond in het park en nog voor 10 uur thuis.