Late Show with David Letterman
Part II
Fantastisch om mee te maken zeg. Hoe leuk om te zien hoe dit allemaal werkt. Van het moment dat je er tussen 2 en 3 pm er moet zijn. Eerst even de controle of je wel op een lijst staat. Daarom moet je ook je paspoort meenemen. Dus je komt aan bij de deur en je naam wordt gevraagd. Nou Verschoor... zo'n naam hebben ze nog nooit gehoord. Dus maar even aangewezen in mijn paspoort. Ik was de enige met een V op de lijst en zeker de enige met een sch. Hierna mag je doorlopen om je kaartje op te halen. Hier wordt gevraagd op welke lijst je staat. Er zijn natuurlijk mensen die via de officiële weg aan kaartjes zijn gekomen dus die krijgen ook de beste plek toegewezen. Mensen die via het invullen van een formulier worden eigenlijk gebruikt voor het opvullen van de plaatsen. Dus toen ik mijn kaartje kreeg werd ik ingedeeld in Red. Ze doen alsof het heel wat is ... wow you've got Red.... Maar doorlopen naar de volgende rij. Hier krijg je een tweede controle en krijg je de instructie hoe laat je waar moet gaan staan. Dus 3:40 pm terugkomen. Ga maar wat drinken bij the three monkeys... a lot of people do that.... Zo de plaatselijke horeca ook weer gepromote. Maar ik ben even rondje in Central Park gaan lopen omdat dit toch om de hoek ligt.
Dus 3:40 pm weer aanwezig in de rode zone. Eerst ging het publiek met de vaste plekken naar binnen na het aanhoren van the do's and dont's Dus steeds een hoop gejuich vanuit de lobby. En een hoop geklap. Hierna kregen wij buiten the speech van do's and dont's. Dus we moesten vooral heel hard lachen en klappen. We mochten niet schreeuwen, fluiten of wahooooooo roepen. En toen werd iedereen snel de zaal in gedirigeerd. De meeste mensen uit de Red zone moesten naar het balkon maar aangezien ik in mijn eentje was werd ik beneden neergezet om plekken op te vullen. Dus ik zat perfect. Ook omdat het een erg kleine zaal is waar maar iets van 500 man inpassen. Hierna op de tv voor je weer de do's and dont's gepresenteerd door Alec Baldwin. En toen iemand bekends op het podium met alleen de do's. Dus er moest gelachen worden en hoe we moesten klappen. Wat de tekens waren wanneer we moesten klappen. Hierna kwam David zelf het podium op om even wat vragen van het publiek te beantwoorden. Erg gevat en door jaren lange ervaring wist hij de zaal erg snel aan het lachen te krijgen. En dan eindelijk toen iedereen van de productie klaar was konden ze the show gaan tapen. Het wordt dus allemaal in één take er op gezet. Niks overnieuw. Het loopt dan allemaal als een gesmeerde machine. Van het begin tot het eind wordt het publiek meegenomen op een reis door deze fantastische show. En je bent vanzelf wel enthousiast.
Zo die is binnen, net voordat ie er mee schijnt te gaan stoppen had ik begrepen... Of heb jij daar ook wat mee te maken? (American dreaming)
BeantwoordenVerwijderen